രാജരാജൻ മശിഹാ ന്യായാസനേ പുസ്തകമായ്‌

രാജരാജൻ മശിഹാ ന്യായാസനേ
പുസ്തകമായ് വരുമ്പോൾ
കോടാകോടി ദൂതർ മദ്ധ്യത്തിൽ രക്ഷകൻ
വാടാമുടി ചൂടി വാഴുന്ന നാളതിൽ

സ്നാനപ്പെട്ടിട്ടുള്ളോരും മറുഭാഷ
തിട്ടമായി പേശിയോരും
ഭാഷയെ വ്യാഖ്യാനം ചെയ്തിട്ടുള്ളവരും
എല്ലാവരും അന്നു വന്നേ മതിയവൂ

കണ്ണുകൾ കാട്ടിക്കൊണ്ട് അനേകരെ
വീഴ്ത്തിയ നാരീ ജനം
തീ ജ്വാല പോലുള്ള കണ്ണിൻ മുമ്പിൽ അവർ
വിഭ്രമ ചിത്തരായ് സന്താപം തൂകിടും

പാതിവ്രത്യമില്ലാത്ത ഭാര്യമാരും
ഭർത്താക്കന്മാരിവരും
സംഭവങ്ങൾ എല്ലം മുറയായി ചോദിക്കും
ലജ്ജിച്ചവർ പിന്നെ പുറകോട്ടു പോയിടും

രാജാക്കൾ മന്ത്രിമാരും എന്നുവേണ്ട
ഉദ്യോഗസ്ഥർ സമസ്തം
രാജരാജൻ മുമ്പിൽ വിഭ്രരായ് തീർന്നിടും
ദൈവത്തിൻ കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഹല്ലേലുയ്യാ പാടും